Zachowek z darowizny

11 marca 2019 Prawo na co dzień

Jeżeli uprawniony do zachowku, został przed śmiercią spadkodawcy przez niego obdarowany, darowiznę (lub darowizny) zalicza się na poczet należnego mu zachowku. Nie ma w tej sytuacji znaczenia okoliczność dotycząca tego, kiedy ta darowizna została dokonana. Jak obliczyć wartość darowizny zaliczanej na poczet zachowku? Należy opierać się na cenach z chwili ustalania zachowku, jednocześnie biorąc stan darowizny z chwili jej dokonania. Warto również zaznaczyć, że na poczet zachowku dla zstępnego, oprócz dokonanych na jego rzecz darowizn zalicza się również koszty wychowania oraz wykształcenia ogólnego i zawodowego, pod warunkiem, że przekraczają one średnie koszty wychowania i wykształcenia dziecka w danym środowisku.

Ile wynosi zachowek po ojcu

Wysokość należnego zachowku nie zależy jedynie od wysokości substratu zachowku, czyli wartości spadku od której wylicza się należny zachowek. Jest ona bowiem ściśle związana z ilością potencjalnych spadkobierców ustawowych i wysokością udziału spadkowego, który należałby się osobie uprawnionej w razie dziedziczenia po ojcu, a także tego, czy osoba ta – córka/syn – są małoletni lub niezdolni do pracy. Zgodnie z postanowieniami kodeksu cywilnego, do pierwszej grupy spadkobierców ustawowych należą dzieci i małżonek spadkodawcy (jeżeli dziecko nie żyje, w jego miejsce wchodzą jego dzieci – zasadę tą stosuje się do dalszych zstępnych) – dziedziczą oni w częściach równych, jednak małżonkowi nie może przypaść mniej niż ¼ udziału. Wysokość udziału dziecka spadkodawcy będzie zależeć więc przede wszystkim od tego, ile rodzeństwa posiada. Samą zaś ostateczna wysokość zachowku wynosi co do zasady ½ wyżej opisanego udziału spadkowego. Jeżeli jednak dziecko spadkodawcy jest małoletnie lub niezdolnego do pracy, zachowek po ojcu wynosić będzie ⅔ przedmiotowego udziału spadkowego.

Zachowek dla dzieci wydziedziczonego

Wydziedziczenie polega na pozbawieniu przez spadkodawcę zstępnych, małżonka lub rodziców prawa do zachowku z przyczyn określonych przez ustawodawcę w kodeksie cywilnym. Przyczynami wydziedziczenia są: uporczywe postępowanie wbrew zasadom współżycia społecznego, dopuszczenie się względem spadkodawcy lub jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu, wolności albo rażącej obrazy czci, uporczywe niedopełnianie obowiązków rodzinnych wobec spadkodawcy. Wydziedziczenie zstępnego nie ma jednak wpływu na uprawnienie do zachowku jego zstępnych, nawet jeżeli wydziedziczony nadal żyje. Tym samym, traktuje się go tak, jakby nie dożył spadku.